Καρκίνος του μαστού: Φάρμακο τύπου Ozempic επιβραδύνει την ανάπτυξη των όγκων
Γνωστό φάρμακό τύπου Ozempic δίνει ελπίδες για παράλληλη θεραπεία παχυσαρκίας και καρκίνου του μαστού.
Ένα εγκεκριμένο φάρμακο κατά του διαβήτη τύπου 2 και της παχυσαρκίας μπορεί να παίξει ρόλο στην επιβράδυνση της ανάπτυξης του καρκίνου του μαστού, σύμφωνα με νέα έρευνα σε παχύσαρκα ποντίκια. Πρόκειται για την ουσία τιρζεπατίδη, και στη σχετική μελέτη κατάφερε να μειώσει τον ρυθμό ανάπτυξης όγκων σε πειραματόζωα. Η μελέτη παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο της Ενδοκρινολογικής Εταιρείας των ΗΠΑ και ενισχύει την ιδέα ότι οι νέες θεραπείες για την παχυσαρκία μπορεί να προσφέρουν πολλαπλά οφέλη.
Όπως διαβάζουμε στο The Brighter Side News, η τιρζεπατίδη δρα ενεργοποιώντας δύο ορμονικούς υποδοχείς, τους GLP-1 και GIP, που σχετίζονται με την ρύθμιση του σακχάρου και της όρεξης. Το φάρμακο διατίθεται ως Mounjaro και Zepbound. Μέχρι τώρα, έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα αποτελεσματική στην απώλεια βάρους, αλλά οι επιστήμονες εξετάζουν εάν μπορεί να περιορίσει και τις επιπλοκές της παχυσαρκίας, όπως τον καρκίνο. Η παχυσαρκία αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου για τον καρκίνο του μαστού και συχνά δυσχεραίνει την πρόγνωση και την ανταπόκριση στη θεραπεία.
Η έρευνα έγινε σε 16 παχύσαρκα ποντίκια που διατηρούνταν σε συνθήκες που ενίσχυαν την αποθήκευση λίπους. Στην ηλικία των 32 εβδομάδων, τα ποντίκια χωρίστηκαν σε δύο ομάδες: η μία λάμβανε τιρζεπατίδη κάθε δύο μέρες και η άλλη εικονικό φάρμακο. Μετά από 16 εβδομάδες θεραπείας, τα ποντίκια που έπαιρναν το φάρμακο έχασαν περίπου το 20% του σωματικού τους βάρους. Αυτή η απώλεια λίπους ήταν συγκρίσιμη με εκείνη που παρατηρείται σε ανθρώπους.
Από την απώλεια βάρους στον έλεγχο του καρκίνου
Το εντυπωσιακότερο εύρημα, ωστόσο, ήταν ότι τα ίδια ποντίκια παρουσίασαν και μικρότερους όγκους. Οι ερευνητές διαπίστωσαν σαφή συσχέτιση ανάμεσα στη μείωση του συνολικού λίπους και στον περιορισμό της ανάπτυξης των καρκινικών κυττάρων. Αυτό δείχνει ότι η μείωση του λιπώδους ιστού μπορεί να επηρεάζει άμεσα την πρόοδο του καρκίνου και να αποτελεί κρίσιμο θεραπευτικό στόχο.
Αν και πρόκειται για πρώιμα δεδομένα που βασίζονται σε πειραματόζωα, η μελέτη δίνει ελπίδες ότι τέτοιου είδους φάρμακα θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν και σε θεραπείες στον άνθρωπο. Οι ερευνητές τώρα προσπαθούν να κατανοήσουν αν τα αντικαρκινικά αποτελέσματα οφείλονται αποκλειστικά στην απώλεια βάρους ή αν το ίδιο το φάρμακο επηρεάζει άμεσα την ανάπτυξη των όγκων μέσω άλλων μηχανισμών.
Η τιρζεπατίδη και τα συγγενή φάρμακα της κατηγορίας GLP-1 δείχνουν, όμως, ότι έχουν και άλλα πλεονεκτήματα. Πρόσφατη μικρή μελέτη για την επίδραση της λιραγλουτίδης σε παχύσαρκα άτομα με χρόνιες ημικρανίες έδειξε σημαντική δράση κατά του πόνου. Το εντυπωσιακό είναι ότι το όφελος δεν φάνηκε να συνδέεται με την απώλεια βάρους, αλλά με την επίδραση του φαρμάκου στην πίεση του εγκεφαλονωτιαίου υγρού, προσφέροντας έναν νέο πιθανό μηχανισμό θεραπείας.
Καινοτόμα δράση πέρα από τη ζυγαριά
Παράλληλα, μία μελέτη σε περισσότερους από 90.000 ηλικιωμένους στις ΗΠΑ βρήκε ότι όσοι έπαιρναν GLP-1 φάρμακα είχαν μικρότερη πιθανότητα εμφάνισης Αλτσχάιμερ και άνοιας, σε σύγκριση με άλλες αντιδιαβητικές αγωγές. Τα αποτελέσματα υποδηλώνουν πως αυτές οι θεραπείες ίσως επιδρούν και στις νευροεκφυλιστικές διαδικασίες του εγκεφάλου, μειώνοντας φλεγμονές και βελτιώνοντας την κυκλοφορία.
Εκτός από τις επιδράσεις στο νευρικό σύστημα, τα φάρμακα της κατηγορίας GLP-1 φαίνεται να ωφελούν και την καρδιά. Μελέτες έδειξαν ότι μειώνουν τη μάζα της αριστερής κοιλίας, το λίπος γύρω από την καρδιά και τον κίνδυνο καρδιαγγειακών επιπλοκών. Όλα αυτά συνηγορούν υπέρ μιας νέας γενιάς φαρμάκων που δεν στοχεύουν μόνο το βάρος, αλλά δρουν συνολικά στο σώμα.
Καθώς η έρευνα προχωρά, η τιρζεπατίδη μπορεί να αναδειχθεί σε σημαντικό εργαλείο για την αντιμετώπιση όχι μόνο της παχυσαρκίας, αλλά και των πολλαπλών επιπτώσεών της στην υγεία. Αν οι μελέτες σε ανθρώπους επιβεβαιώσουν τα σημερινά ευρήματα, τότε ίσως μιλάμε για μια θεραπευτική επανάσταση σε πολλαπλά μέτωπα.
